Over het algemeen heb ik niets te klagen over de Turkse mentaliteit, ze zijn uiterst vriendelijk, behulpzaam en nemen de tijd om je vragen te beantwoorden (zeer belangrijk). Toch maak je ook andere dingen mee, zo ging ik op deze dag richting overkant naar Taxim Square. Na een flinke klim en veel lopen daar aangekomen.
Taxim Square is je kan wel zeggen het uitgaansgebied van Istanbul en veel mensen wandelen er rond en drinken wat. Het was er reuze druk en er staat ook een monument waar een tram omheen rijdt die dit plein als eindpunt heeft en dan weer terugkeert naar beneden. Lekker een tijd op een bankje gezeten waarna er een Turkse jongen van ± 35 jaar naast me kwam zitten.
Weer hetzelfde verhaal natuurlijk waar ik vandaan kwam en hij kende ook mensen uit Holland enz. Hij vertelde dat hij de eigenaar was van een bar en me zijn bar graag wilde laten zien. Ik zei hem dat ik dat niet wilde omdat ik mijn geld beter voor een visum kon gebruiken als voor een biertje. Daarop zei hij me dat hij op een biertje zou trakteren en ik niet hoefde te betalen. Omdat hij zo bleef aandringen vond ik het wel best en ging mee. In de bar kwam er gelijk een ober die twee biertjes gaf. Na enige tijd kwamen er twee Russisch sprekende dames
bijzitten die ook wat te drinken kregen (van hem ? want ik gaf niets). Na mijn biertje
opgedronken te hebben zei ik dat ik moest gaan. De ober kwam en overhandigde ons een
rekening van 200 dollar !! of we die even wilden betalen. De Turkse jongen gaf zijn creditcard en zei dat hij de helft zou betalen en ik de andere helft. Nu waren de rapen gaar want ik ging niet betalen. Er kwamen drie mannen om de tafel staan of ik wilde betalen, zoniet dan konden er rare dingen gebeuren.
De Turk begon al onder de tafel door te schoppen en siste me toe te betalen. Ik stond op en duwde er eentje opzij en zei dat ik de politie ging halen. Een oudere man (ook in het complot?) bemoeide zich ermee en ziende dat er niets te halen viel, lieten ze me maar gaan. De Turk was op zijn tenen getrapt en begon me onderweg uit te dagen en te sarren en spuugde me zelfs in mijn gezicht. Ik had hem een dreun kunnen geven maar beheerste me met het idee dat het me geen cent had gekost, maar wel een pilsje had opgeleverd en ik er verder heelhuids vanaf was gekomen hoewel ik niet denk dat ze me durfden te molesteren aangezien ze liever niets met de politie te maken wilden hebben. Dit geval is wel een uitzondering en een goede les voor een volgende keer. Als je met meerdere personen zou zijn was het niet gebeurd, ze
zoeken de alleenstaanden op die een makkelijker prooi vormen. Toch kan je in deze stad van 13 miljoen! inwoners rustig over straat lopen zonder lastig gevallen te worden. Ik ben in alle uithoeken geweest en overal voel je je behoorlijk veilig.
Jason de Amerikaan is weggegaan en ik ben overgestapt naar een youthhostel. Ik lig daar op en kleine kamer met zeven andere jongens, behoorlijk muf dat hok. Morgen mag ik misschien naar een kamer van zes personen (waar een mens al niet blij om kan zijn).