De laatste jaren is het werken bij de spoorwegen er niet beter op geworden. Door de privatisering hebben zich vreemde ontwikkelingen voorgedaan. De verschillende onderdelen zoals spoorbaan, materieel, post T (die regelen de treinenloop) en reizigersvervoer zijn van elkaar gesplitst en de groep van conducteurs, machinisten en alles wat daar mee samen hangt zijn nu ondergebracht in de groep ‘reizigers’. Onze groep huurt nu een trein van een ander onderdeel en we zijn ook van een ander onderdeel afhankelijk of we op tijd kunnen vertrekken.
Was het vroeger zo dat wanneer je te laat op een station aan zou komen, dan belde je naar post T met de mededeling dat je een paar minuten aan je broek had en of de aansluitende trein even kon blijven wachten (wat vaak wel kon).
Tegenwoordig mag je de mensen op post T niet meer bellen en je weet dus nooit wat je tegen jouw reizigers kan zeggen in verband met de aansluitingen. Je krijgt het idee dat de mensen op post T helemaal geen feeling meer hebben met de reizigers. Voor hen is een goederentrein net zo belangrijk als een reizigerstrein en die laten ze ook vaak vlak voor je neus vertrekken zodat je er de hele weg achter blijft hangen en een flinke vertraging oploopt. Laatst ging ik van Arnhem naar Zwolle en liet men ons wachten voor een rood sein vlak voor Deventer. Dit duurde vijf minuten en het bleek dat post T ons vergeten was. Veel reizigers hadden er al een vertraging van een half uur op zitten in verband met de kapotte Rijnbrug en de daardoor nodige overstap op een bus. Te Zwolle aangekomen met nog één minuut vertraging zagen we de trein naar Groningen, wel op tijd, voor onze neus wegrijden. De reizigers waren laaiend en ga dan alles maar eens uitleggen, ik werd uitgemaakt voor sukkel en ga zo maar door.
De treinstellen huren we tegenwoordig ook van een aparte afdeling. Door gebrek hieraan kregen we in plaats van zes bakken er nu maar twee. Hiermee zouden we vanuit Utrecht via Hilversum, Schiphol naar Leiden gaan en dit is één van de drukkere trajecten. In Utrecht stonden de mensen al tot in de gangpaden toe en de machinist zei dat hij zo niet rijden wilde omdat de drukte enorm zou toenemen in de buurt van Schiphol en hij daar geen verantwoording voor wilde nemen in het geval er iets zou gebeuren, met andere woorden hij wilde de trein niet rijden. Gebeld in Utrecht en uit de richting Hilversum kwam nog een trein die men wel aan de onze kon vastkoppelen. Omgeroepen in de trein wat de bedoeling was en er wel enige vertraging aan zat te komen. Na tien minuten wachten bleek de trein toch niet op te komen dagen en werd besloten dat onze trein werd opgeheven. Ga dat maar eens aan de reizigers vertellen, ik werd door iemand uitgemaakt voor mongool, de communicatie bij de spoorwegen klopte van geen kanten, het was de laatste keer dat ze met de trein gingen en ga zo maar door.
Zulke dingen gebeuren de laatste tijd veel vaker en zolang deze afsplitsing in onderdelen niet teruggedraaid wordt zullen we hier mee moeten leven vrees ik.