Tussen Utrecht en Amsterdam loop ik door de internationale trein naar achteren, valt mijn oog ineens op iets onbestendigs. Ik loop terug om nog eens te kijken en dan zie ik tussen de benen van de reizigers door een schaduw onder de bank. Door het vele lopen wat je elke dag doet vallen dit soort onbestendige zaken snel op. Na een korte blik blijkt de schaduw een spijkerbroek te zijn waar ook nog eens een jongen van een jaar of 25 inzit. Zich ontdekt wetende komt hij onder de bank vandaan en staat op.

Onder het stof en vuil begint hij te brabbelen. De reizigers staan met open mond te kijken en vragen zich af wat hier toch allemaal gebeurd. De jongen blijkt uit Oost Europa te komen en is al ergens in Italië in de trein geslopen en onder de bank gaan liggen. Al die tijd heeft hij daar gelegen zonder dat de reizigers er iets van gemerkt hebben.

Na de spoorwegpolitie te hebben gewaarschuwd kwamen ze hem ophalen in Amsterdam waar hij mee moest om de nodige papieren in te vullen. Hoogstwaarschijnlijk volgt daarna de aanvraagprocedure voor een verblijfsvergunning waar hij naar mij lijkt niet veel kans op zal hebben.