Zaterdag 6 februari. Dresden ligt nu al weer een uur achter mij en ik zit nu in de Hongarije expres. Deze rijdt over Praag naar Boedapest en komt daar vanavond aan om 20.30 uur.
Het was moeilijk zat een plaatsje te vinden want de trein zat boordevol met Oost Duitse vakantiegangers die gaan skiën in het noorden van Tsjecho-Slowakije.
Al een uur rijden we vlak langs de Elbe en was het gisteren nog allemaal vlak nu is het bergachtig, ongeveer net alsof je langs de Rijn rijdt.
Het is ongelofelijk maar sinds we in Tsjechië zijn rijden we in een dikke mist, tenminste dat dacht ik, maar volgens mijn medepassagiers is het geen mist maar luchtvervuiling. Er zijn veel fabrieken die gassen uitstoten, de ligging in het dal langs de Elbe en de vorst die zorgen voor deze smog.
Zo rijden we door Tsjecho-Slowakije langs veel vervallen huizen en fabrieken waarvan je niet kan zien of ze nu bewoond worden of niet.
Net ben ik uit de coupé gezet want het bleek dat alle plaatsen gereserveerd waren. Nu zit ik er in eentje verder en die is helemaal leeg. Er ligt aardig wat sneeuw buiten en af en toe zie je iemand over de vlaktes lopen terwijl er helemaal geen huizen in de buurt zijn. Uren en uren houd je dit vol, zo’n beetje uit het raam kijken en filosoferen over de dingen die je ziet (het is net of ik aan het werk ben).
De trein slingert zich nu over de één of andere bergpas omhoog met een vaartje van ± 50 km/h en bij elke bocht geeft hij een snerpend hoog signaal, het is net een fluitketel. Af en toe komen we langs een dorpje met een ui vormige kerkspits waar vaak een groot klooster of kasteel bijgebouwd is. Op elk station waar we langs komen staat de stationsopzichter met z’n rode pet op in de houding.
De laatste paar uur in de trein zijn een beetje chaotisch geworden. De coupé is volgestroomd met Joegoslaven die asiel gezocht hadden in Zweden maar daar weer weggestuurd zijn. Het zijn een beetje vreemde lui, type glinstertrainingspak en bij de grens met Hongarije wordt alles van ze nagekeken. Eén van hen speelt gitaar en spelend komen we de tijd door.
Om een uur of half 10 komen we in Boedapest. Daar gevraagd of er ook slaapgelegenheid is voor treinpersoneel werd ik doorgestuurd naar