de andere steden, veel hoogbouw waar vanaf de mensen gewoon hun vuilnis naar beneden gooien. Ze leven hier op één grote vuilnishoop. In de kleine watertjes die ook vol met vuilnis liggen spoelen de mensen rustig hun bestek af. Dat hier nog geen ziektes uit zijn gebroken is me een raadsel. De stad is tamelijk groot met 1.5 miljoen inwoners en ziet er nogal Europees uit. Voor de kust ligt het eilandje Pharus waar een lichttoren van 120 meter op stond. Dit was één van de wereldwonderen en ligt nu ergens op de zeebodem. De terugweg heb ik de bus genomen en die ging door de woestijn, een mooie rit. Klokslag zonsondergang werd de video uitgezet (ontzettend kinderachtige films hebben ze hier) en de radio aan om het signaal te kunnen horen zodat ieder kon eten. Vandaag ben ik niet 100% in orde en om 21.00 uur lag ik al weer in bed, ik had geen zin in al die mensen die mét je willen praten zonder dat ze een andere taal spreken.
Zaterdag 27 februari. Zo, even opschrijven wat we vandaag hebben gedaan. Het is nu 24.00 uur en ik kom net weer terug van de piramiden. Die liggen op zo’n 15 km. afstand en dat heb ik lopend gedaan. Alleen toen ik er aankwam gingen de lichten die er op schijnen uit en moest iedereen wegwezen, sluitingstijd.
Op foto’s zie je de piramides altijd alleen in het zand staan, nou vergeet het maar, er staat een hele woonwijk achter die begint op ongeveer 100 meter afstand van de voet van de eerste piramide en die doorloopt tot aan de andere kant van Cairo. Een enorm grote stad. Op de weg ernaartoe loop je langs ontelbare stalletjes en winkeltjes. Hier verkoopt de ene helft van de Egyptenaren hun spullen aan de andere helft, ze houden elkaar in evenwicht. Er stond veel wind en er kwam een flinke lading woestijnzand in de stad terecht. Nu is zo’n theedoek wel makkelijk want het zand kruipt overal in.
Vanmorgen begonnen met op te bellen naar de Algerijnse ambassade of ik lang op een visum moet wachten of hem gelijk kon krijgen. De vrouw aan de telefoon kon de benodigde persoon niet verstaan, de leiding was slecht en ik moest er maar naar toekomen. Daar gekomen zei de man bij de deur dat ik het visum gelijk mee zou krijgen, alleen