want de stations en treinpersoneel blijven allemaal de Moskouse tijd aanhouden terwijl de mensen in de steden en dorpen een heel andere tijd hebben.
Net ben ik behoorlijk geschrokken, wat was nl het geval? In de coupé naast ons hadden de mensen een Russische geweerpatroon gevonden die daar op onverklaarbare wijze was blijven liggen van een vorige reis. In de trein is ook zeer goede Krim Champagne te krijgen die net in de coupé met een knal ontkurkt werd toen ik de patroon zat te bekijken, ik schrok me wezenloos. Gelijk voor de schrik ook maar een paar flessen aangeschaft want het is de enige manier om je roebels op te maken, het eten in de trein is nl spotgoedkoop maar wordt wel steeds minder van kwaliteit.
Vanmiddag wilde een Zweed een foto van het station van Omsk maken maar gelijk was er een Russische militair bij die zijn hand voor de camera hield en hij had nog geluk dat zijn filmpje er niet werd uitgetrokken zoals al een paar maal gebeurd is.
In onze wagon zit ook een familie uit Mongolië met een zoontje van 5 jaar. We hebben hem Gorbatsjov gedoopt naar de Russische president en hij lijkt er nog op ook. Hij kan alleen nergens van afblijven en verblijft het grootste deel van de dag in onze coupé. Je hoeft hem alles maar één maal voor te doen, bv hoe een walkman werkt en hij kan het ook.
Gisteravond laat wilden we gaan slapen maar hij kwam steeds maar weer terug en deed de lichten dan weer aan. Op een gegeven moment werden we het zat en wachten hem op met een deken die we, toen hij binnenkwam, over hem heen gooiden zodat hij gillend wegrende en de hele wagon wakker maakte. Die avond hebben we hem niet meer teruggezien.
Weer is er een nieuwe dag aangebroken, de vierde. We zijn op weg naar Krasnojarsk en dat is nog niet op de helft. Het is hier al wel een stuk heuvelachtiger en in plaats van alleen maar berken zijn er ook dennen en sparrenbossen.
Vannacht zijn we de kruispuzzel rivier nl de Ob gepasseerd en hij was behoorlijk breed.
Sneeuw ligt er praktisch niet meer en de snelheid van de trein is geslonken tot zo’n beetje 80 km/h terwijl die eerst toch zeker wel 140 was.
Herhaaldelijk ben ik op een station naar voren gelopen om te vragen of we een kijkje mochten nemen bij de machinist maar we zijn er nog niet één tegengekomen die een andere taal sprak als Russisch en daar schiet je niet veel mee op.
Telkens als je naar voren loopt ben je niet alleen want dan staan er opeens één of twee politie agenten naast je om te kijken wat je uitvoert. Van het station afgaan is ook niet mogelijk. Buiten de tijd (de trein blijft bij de grotere stations een kwartiertje staan waar dan in iedere wagon kolen geladen worden voor de verwarming) krijg je ook geen gelegenheid door de agenten die steeds njet zeggen als je van het perron af wil.