Voor mij was de dag nog niet ten einde gisteravond. Om 11 uur dronk ik nog even een cola (een Iranese cola, geen Amerikaanse) in het restaurant van het hotel en raakte in gesprek zoals dat hier zo makkelijk gaat. Het kwam er op neer dat ik op een gegeven moment uit dezelfde pot mee moest eten als waar zij ook uit aan het eten waren en één vond het leuk me de stad vanaf een heuveltop te laten zien. De mensen zijn trots op hun stad en land en even later crosten we met zijn oude wagen door de toen goeddeels verlaten stad richting heuvels. Hij had niets teveel gezegd, het uitzicht was geweldig en kon vergeleken worden met het uitzicht over Los Angeles vanuit Hollywood. Een beetje wind had de smog weggeblazen en de lucht schoon gemaakt zodat je kilometers over de stad heen kon kijken. Op de terugweg langs de bruggen gereden en ook kwamen we een landrover tegen met daarin speciale politie die op moest letten of je bv geen bier dronk, anders krijg je zweepslagen.

Vanmorgen weer naar de stad gelopen en dan zie je weer overal de informele werkgelegenheid, dwz allemaal eenmansbedrijfjes. Moet je b.v voor een motor één of ander apparaatje laten maken, dan begin je bij het zaakje met de draaibank, daarnaast zit iemand met een zaagmachine, dan volgt iemand met een boormachine en zo heeft iedereen wat te doen, allemaal eenmansbedrijfjes.

Het is leuk om te kijken, maar het nadeel is dat het werk gelijk wordt stilgelegd en dat er eerst met je theegedronken moet worden. Verschrikkelijk aardig maar zo kom je nooit in de stad. Om 2 uur vertrekt de bus naar Zahedan op de Iranese/ Pakistaanse grens, een ritje van 16 uur.