Nu snel naar de Syrische ambassade gerend en het paspoort afgegeven.
Dinsdag 5 januari. Vanmorgen 3 injecties gehaald, een malariakuur te beginnen op de dag van vertrek en nog een serie tyfuspillen om gelijk in te nemen. Nu krijg ik nog een injectie in februari en dan is het compleet.
Voor vandaag was ik f 350,- gulden kwijt en het gekke is dat wanneer ik een week geleden gekomen was ik alles vergoed had gekregen van het ziekenfonds, maar na 1 januari is dit veranderd en wordt het niet meer vergoed.
Vrijdag 29 januari. De laatste injectie gehad. Een grote ditmaal. Hij werd gegeven in een bil omdat je er daar het minst last van hebt, maar of het nu van die injectie komt of niet, telkens moet ik weer naar de wc.
De vrijvervoerbewijzen druppelen ook binnen. Van Europa en Turkije heb ik alles, van Egypte ook maar van Israël heb ik nog steeds niets gekregen. Bij navraag blijkt dit vervoer wel verzonden te zijn uit Utrecht maar niet aangekomen te Arnhem.
Vrijdag 5 februari. Martina en Judith hebben me naar het station gebracht, (Julia is ziek thuis) en ik zit nu in de trein naar Duisburg waar overgestapt dient te worden naar Dresden.
Judith heeft een dagje vrij gekregen van school en is in haar nopjes. Gisteravond vertelde ze me dat ze tijdens mijn afwezigheid lekker in mijn bed zou gaan liggen en Martina gezelschap zal houden.
De natuur is op het ogenblik erg mooi, het is een beetje nevelig en het heeft gevroren zodat alle bomen een witte ijskorst hebben. Het is erg mooi maar ik hoop wel dat de mist optrekt, anders kon ik net zo goed met het vliegtuig gaan.
Mijn rugzak is behoorlijk zwaar geworden en dit komt onder andere door de noodrantsoenen uit het leger en door de 2 kilo drop die bedoeld zijn voor Lidy, Thieu en hun kinderen in Kenia.