De treinreis was druk, veel mensen gingen weer op weg naar hun werk na de feestdagen. Met moeite van de conducteur een plaatsje kunnen krijgen. Met een medereiziger een gesprek gehad over de provincie Kashmir waarover India en Pakistan aan het bakkeleien zijn. Door andere reizigers werd het naar buiten brengen van de vuile was niet op prijs gesteld en er ontbrandde een aardige woordenwisseling in de volle trein met mij als middelpunt.

In Tunla uitgestapt om naar Jaipur over te stappen. Een smerig stadje waar de halve bevolking je aan zit te staren, totaal geen bezoekers gewend. De jeugd loopt met je mee en joelt wat. Van het idee om hier wat te eten ben ik daarom maar snel afgestapt en hou het bij koekjes en een flesje cola.

Wel heb ik hier op het perron een mooie handgemaakte papegaai gekocht. Leuk voor Martina denk ik.
Het is erg moeilijk om voor iedereen een leuk cadeautje te vinden, het zijn allemaal van die prullaria’s. In Iran heb ik voor mijn schoonvader een Russische bontmuts gekocht. Normaal gesproken zijn die erg duur maar hier (midden in de woestijn) dus niet.
Net met die papegaai kopen had ik gelijk het halve perron om me heen die keek hoe ik dat deed. Je wordt daar erg moe van.