Zo, vandaag de laatste dag in Hong Kong. Gisteravond is het nog erg gezellig geweest op de kamer. Er lagen jongens uit Australië, Amerika, Duitsland en een Fransman. Dit is wel de manier om talen te leren. Voor het eerst kon ik een beetje Frans praten en het ging tamelijk slecht omdat je praktisch alles in het Engels gewend bent. Over het algemeen heb ik de hele reis niets aan mijn Frans gehad behalve 1 maal in Moskou.
Australiërs vind je veel in Hong Kong en die zetten over het algemeen flink de bloemetjes buiten. Ze hebben eigen barretjes en lopen de hele dag met potten bier. Voor hen is dit een thuiswedstrijd zo dicht bij huis en ze komen hier om flink de bloemetjes buiten te zetten zoals de Hollanders in Spanje doen.
In de stad hebben we ook nog een Hollander ontmoet, een zekere meneer Janssen en hij is hier om de laatste nieuwtjes op elektronica gebied te bekijken. In Holland presenteert hij het radioprogramma hobbyscoop. Met hem zijn we nog enkele elektronica winkels in geweest en hij gaf ons een uitnodiging om de studio eens te komen bezoeken.
In de jeugdherberg is nu ook een Belgische jongen aangekomen en daar kan je wel mee lachen. Hij vertelde ons ook dat hij voor het eerst sinds 2 weken weer een andere belg had ontmoet waarop René vroeg of hij soms in de spiegel had gekeken. Dat was brullen natuurlijk en hij het hardst.
In de avond naar de avondmarkt geweest. Een kolossaal grote markt waar ook veel gegeten werd en waar muzikanten speelden. Je kon er ook je gebit laten verzorgen, haar knippen of gokken op z’n Chinees.
Zo, vandaag is de afreis dag. Om 8.20 uur moesten we op het vliegveld zijn maar dat lukte natuurlijk niet want de bus liet op zich wachten en kwam een kwartier te laat.
Na het opstijgen maakt het vliegtuig gelijk een draai om tussen de bergen door te komen en heb je tegelijkertijd een mooi uitzicht over de stad. Pal daarop begon men met het uitdelen van de maaltijden. Zo’n goede hadden we nog niet gehad. Na een tussenlanding op Taiwan ging het verder naar Korea. Weer een uitgebreide maaltijd, de tweede vanmorgen. In Seoel moesten we 4 uur wachten op het volgende vliegtuig. De douane gaf geen toestemming de hal te verlaten, maar het is toch te gek dat je zo dicht bij een stad er niet even uit kan om de boel te bekijken. Dan maar via de nooduitgangen proberen.
We zitten hier denk ik in een soort buitenwijk met laagbouw en veel armoedige huizen, nog net geen krotten. Wat een verademing na Hong Kong. De mensen lachen weer en kijken vrolijk. Hier lagen opeens ook volop aardbeien op de markt maar ik had niet gewisseld dus die gingen mijn neus voorbij. Er was ook een grasveld met in een halve cirkel allemaal houten afdakjes van waaruit mensen bezig waren golfballetjes het veld op te slaan.