Na een stoffige rit om 8 uur aangekomen bij de grens en nu maar wachten tot die opengaat. De hele bus bleek vol te zitten met Afghaanse vluchtelingen die illegaal de grens proberen over te steken. Iedereen weet er van en de grensbewaking werkt er voor een paar centen net zo hard aan mee.

Het is vrijdag, dus een rustdag in Iran. De grens ging dan ook pas om half elf open. In die tussentijd wandelde ik een stuk langs de afrastering van de grens. Er lagen honderden uitwerpselen van de mensen uit het dorpje die dit hele gebied als toilet gebruiken. Een kilometer verderop gekomen zag ik dat een auto een stuk of tien Afghanen afzette en dat deze mensen gebukt de afrastering onderdoor kropen die hier de grens vormt, terwijl een soldaat aan de Iranese kant stond toe te kijken.

De bus naar Teheran genomen en deze bleek ook al vol te zitten met Afghanen. Degene naast me werd er bij een controle uitgehaald. Die controles is ook wat hoor, de ene keer moeten de vrouwen de bus uit om te worden gefouilleerd en een andere keer zijn de mannen aan de beurt, waaronder ik ook, al doen ze dat wel lacherig en voor de formaliteit. Er gaat een hoop verloren tijd in zitten.

De vrouwen hier in de bus zijn wel mondiger als in Pakistan. Daar mocht alleen familie naast een vrouw zitten, hier trekken de oudere dames zich er niet zo veel van aan. Bij een van de controles kreeg ik van een vrouw een flinke lap stof uit Pakistan in mijn handen gedrukt omdat ik een deken over mijn schoot heen had vanwege de kou. De bus werd zeer nauwkeurig onderzocht door een fanatieke groep soldaten. Elk luikje moest open en onder alle zittingen werd gekeken, maar bij mij en de lap stof kwamen ze niet. Ik maakte nog een geintje toen de soldaten binnenkwamen door net te doen of ik de lap stof wilde
teruggeven aan de vrouw aan de andere kant van het gangpad, maar die trok helemaal wit weg. Het schijnt dat je voor het smokkelen stokslagen kan krijgen.